-
1 θαλασσοταραχή
η волнение, зыбь на море; шторм -
2 θαλασσοταραχή
deniz çalkantısı -
3 качка
(мор) η θαλασσοταραχή, το κούνημα, η φουρτούνα, разг. η θάλασσα, боковая - το κύλισμα, ο διατοιχισμός, το μπότσιбортовая - см. боковая -килевая - о προνευστασμός, το σκαμπανέβασμαсильная - το ισχυρό κούνημα, η ισχυρή θαλασσοταραχήРусско-греческий словарь научных и технических терминов > качка
-
4 волнение
волнение с 1) (беспокойство) η συγκίνηση, η ταραχή, η ανησυχία 2) (на море) η θαλασσοταραχή 3) мн.: \волнениея (народные) οι ταραχές* * *с1) ( беспокойство) η συγκίνηση, η ταραχή, η ανησυχία2) ( на море) η θαλασσοταραχή3) мн.волне́ния (народные) — οι ταραχές
-
5 шторм
-
6 волнение
мор. η κατάσταση της θάλασσας, η θαλασσοταραχήРусско-греческий словарь научных и технических терминов > волнение
-
7 шторм
Русско-греческий словарь научных и технических терминов > шторм
-
8 волнение
волнени||ес1. (на море) ἡ φουσκοθα-λασσιά, ἡ θαλασσοταραχή·2. перен ἡ ταραχή, ἡ συγκίνηση [-ις], ἡ ἀνησυχία:прийти́ в \волнение συγκινούμαι, ταράζομαι, ἀνησυχῶ·3. \волнениея мн. (народные) οἱ ταραχές. -
9 море
мор||ес1. ἡ θάλασσα:открытое \море ἡ ἀνοιχτή θάλασσα, τό πέλαγος, τά ἀνοιχτά· бурное \море ἡ ταραγμένη θάλασσα· бушу́ющее \море ἡ φουρτούνα, ἡ θαλασσοταραχή· плыть по морю θαλασσοπορώ· выходить в открытое \море βγαίνω στ' ἀνοιχτά, ἀνοίγομαι στό πέλαγος· хозяйничать на \море θαλασσοκρατώ· отдыхать на \море παραθερίζω στή θάλασσα· жить у \морея ζώστήν ἀκρογιαλιά, στήν ἀκροθαλασσιά·2. перен ἡ θάλασσα, ὁ ποταμός:\море крови ποταμοί αίματος· \море звуков χείμαρρος ήχων ◊ капля в \море σταγόνα στόν ὠκεανό· из-за \морея ἀπό μακρινά μέρη· за \мореем уст. μακρυά, στά ξένα· житейское \море уст. ἡ βιοπάλη· ждать у \морея погоды погов. ζήσε μαϋρε μου νά φᾶς τριφύλλι καί τόν ἄβγουστο σταφύλι.
См. также в других словарях:
θαλασσοταραχή — η τρικυμία: Η θαλασσοταραχή δεν τους άφησε να περισυλλέξουν τους ναυαγούς … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
θαλασσοταραχή — η ταραχή τής θάλασσας, τρικυμία, φουρτούνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θαλασσο * + ταραχή. Η λ. μαρτυρείται από το 1871 στον Άγγ. Βλάχο] … Dictionary of Greek
Κυκλάδες — Νησιωτικό σύμπλεγμα και νομός (2.572 τ. χλμ., 112.615 κάτ.) της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με πρωτεύουσα την Ερμούπολη (11.799 κάτ.). Οι Κ. καταλαμβάνουν το κεντρικό και νότιο τμήμα του Αιγαίου πελάγους. Εκτείνονται με κατεύθυνση ΒΔ προς ΝΑ και… … Dictionary of Greek
-θαλασσ(ο) — πρώτο συνθετικό λέξεων που προσδίδει στο δεύτερο συνθετικό τη σημασία: α) σχέσης με τη θάλασσα («θαλασσόλυκος», «θαλασσασφάλεια» β) δοκιμασιών, βασάνων («θαλασσοπνίγομαι», «θαλασσοδέρνω») γ) αναστάτωσης, ταραχής («θαλασσοποιώ»). ΣΥΝΘ. (Α… … Dictionary of Greek
αντιμάμαλο — το 1. παλινδρομικό κύμα, ελαφρός κυματισμός της θάλασσας από χτύπημα του κύματος σε βραχώδη ακτή ή από πέρασμα πλοίου 2. θαλασσοταραχή 3. δυσκολία, ταλαιπωρία … Dictionary of Greek
γαλήνεμα — το [γαληνεύω] 1. η κατάσταση τής θάλασσας όταν γαληνεύει, όταν ηρεμεί και πάλι μετά τη θαλασσοταραχή 2. καταπράυνση, καθησύχαση … Dictionary of Greek
ζάλη — η (ΑΜ ζάλη) σύγχυση, αναστάτωση, στενοχώρια, ψυχική ή πνευματική ταλαιπωρία νεοελλ. μσν. αίσθημα εγκεφαλικής συσκότισης και απώλειας τής ισορροπίας, τάση για λιποθυμία, ίλιγγος, σκοτοδίνη νεοελλ. 1. βύθισμα, λήθαργος («κ είχε θανάτου ζάλη»,… … Dictionary of Greek
θάλασσα — Το σύνολο του όγκου του αλμυρού νερού που καλύπτει τις κοιλότητες της γήινης επιφάνειας και επιτρέπει να προβάλλουν η ηπειρωτική ξηρά και τα νησιά. Με την περιορισμένη έννοια, ο όρος υποδηλώνει ένα οποιοδήποτε, πολύ ή λίγο, ευρύ τμήμα του ίδιου… … Dictionary of Greek
θαλασσοζημία — η φθορά που προκλήθηκε από σφοδρή θαλασσοταραχή … Dictionary of Greek
θαλασσοφουρτούνα — η 1. θαλασσοταραχή, τρικυμία 2. περιπέτεια τής ζωής … Dictionary of Greek
θυμός — Αδένας έσω εκκρίσεως, που βρίσκεται στο ψηλότερο τμήμα του μεσοθωράκιου, πίσω από το στέρνο. Έχει μήκος, κατά τη γέννηση, περίπου 5 εκ., πλάτος 1,5 εκ. και αντίστοιχο πάχος. Το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 10 12 γρ. Λίγο πριν την ήβη αποκτά τον… … Dictionary of Greek
